TMA'nın Muteber Beyni

Her üretimin, üretimi gerçekleştiren yani o üretim için emek eden kişilerin beyin haritaları olduğuna dair fikri ve üretimlerin birer ayna olduğu fikrini düşünüp, idrak ettim. Sanatsal üretimler bana yapan kişiler hakkında bilgiler verdi. Seyretmekten, okumaktan, dinlemekten yana oldum hep. Keza kimi kurmacalar büyüleyici güzellikte. Kendini o sanatsal üretimle etkileşim halinde olmaktan

alamıyorsun. Yakın zamanda okurken gündelik yaşantının hırgüründen kopup, nefesimi tuttuğum bir roman mevcut ve ben, J. W. Ironmonger tarafından ustalıkla yazılmış Maximilian Ponder’in Muteber Beyni adlı romana hürmeten kişisel sergimin adını “T. M. A.’nın Muteber Beyni” koydum. Adı geçen romanı kalpten bir şarkı okurcasına okudum. Bahsettiğim gibi, iyi kurmacaya muhtaçtım ve belki ömrüm boyunca hiç tanışmayacağım fakat romandaki ustaca kurgusuyla beni düşüncede uçuran bir yazarın tanığı ve çağdaşı olmak zihnimi derinleştirdi. Hayat ağacımı ve insan türüne dair umutlarımı yeşertti. İki ismimin ve soyadımın sadece baş harflerini kullanarak kendimi sıradanlaştırdığım yanı sıra pek “muteber” beynimi, kanatlarımı açarcasına izleyicilerle buluşturduğum bir sergi artık sizleri bekliyor. Adı geçen kişisel sergideki üretimlerin hepsi soyut resim ve zihinsel haritalar. Üretim sürecinin her bir aşamasında kelimelerin ve şeylerin gezindiği bir manyetik teori alanı onlar. Linguistiğe aitler. İsimlerini söyleyemem. (Orhan Veli Kanık’ın Ben Orhan Veli adlı harikulade şiirinin mısralarına sevgiyle: “(…) Bir de sevgilim vardır pek muteber; / İsmini söyleyemem / Edebiyat tarihçisi bulsun. (…)” Adlandırmak yerine Antik Yunan sütunlarına benzetmek için Roma rakamlarıyla numaralandırdım. I., II., III. … Kağıt üzerine karışık teknikle resimler yaptım. İzleyicilerinin ellerinden tutacaklar. İsimsizlikleri ve numaralandırılmışlıkları ile bu sergideki resimler, izleyicilerine özgürlük alanı sunmaktadırlar. Bu bahsettiklerimden gerisini, edebiyat ve sanat tarihçileri kolkola girip yazsınlar.